Powstanie obowiązku podatkowego w przypadku użytkowania wieczystego

W transakcji przeniesienia lub oddania w użytkowanie wieczyste gruntu pojawia się wątpliwość, na ile o sytuacji stron transakcji, powinny decydować przesłanki formalne, a na ile aspekt ekonomiczny.

W podatku od towarów i usług zarówno czynność ustanowienia prawa użytkowania wieczystego, jak i czynność polegająca na zbyciu tego prawa kwalifikowana jest jako dostawa towarów (wynika to z treści art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy o VAT .

Prawidłowy moment powstania obowiązku podatkowego dla tego rodzaju czynności należy tym samym, na gruncie VAT, ustalać przez pryzmat powyższej kwalifikacji.

Zgodnie z ogólną zasadą, wynikającą z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, dla dostawy towarów obowiązek podatkowy powstaje w dacie dokonania dostawy. Sama dostawa towarów, jako czynność podlegająca przepisom ustawy o VAT, zdefiniowana została w art. 7 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z wyżej wymienionym przepisem, przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Z przytoczonych przepisów wynika tym samym generalna reguła, zgodnie z którą w przypadku dostawy towaru (w tym – ustanowienia lub zbycia prawa użytkowania wieczystego), momentem powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług jest moment przeniesienia prawa do rozporządzania tym towarem jak właściciel.

Przepisy ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (odpowiednio artykuły od 233 do 237 tej ustawy) kształtują uprawnienia użytkownika wieczystego na wzór uprawnień właściciela. Przeniesienie na inny podmiot tego prawa lub...